ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΤΣΙ

Πόσες φορές στην ζωή μας, σηκωνόμαστε από το κρεββάτι μας χαρούμενοι, ευδιάθετοι, διαυγέστατοι. Και πόσες φορές κατηφείς, δύσθυμοι, αγέλαστοι. Θα έλεγα, πάρα πολλές.

Σίγουρα το έχουμε σκεφθεί αυτό και σίγουρα μας έχει απασχολήσει- δεν ξέρω πόσο τον καθένα μας- όμως είναι μια πραγματικότητα. Και σίγουρα έχουμε αναρωτηθεί, γιατί να μην είμαστε κάθε μέρα στην πρώτη κατηγορία.

Απαντήσεις υπάρχουν πολλές, άλλες τόσες δικαιολογίες, που τελικά καταλήγουν απλά, να μας φέρνουν στην ίδια κατάσταση να αναρωτιόμαστε συνεχώς για το ίδιο πράγμα και λύση να μην βρίσκεται.

Και όμως.

Δείτε τα μικρά παιδιά. Είναι μέσα στην καλή χαρά συνεχώς. Για αυτά η ζωή είναι ωραία, χωρίς σκοτούρες- αφού άλλοι φροντίζουν γιαυτό- όλα τους μοιάζουν υπέροχα, γελάνε παίζουν και κυρίως, δεν νοιάζονται για το ΑΥΡΙΟ. Και αυτό ακριβώς είναι που κάνει την τεράστια διαφορά. Το ΑΥΡΙΟ.

Και όπως έχουν γράψει, διδάξει, γκρινιάξει, εδώ και πολλά πολλά χρόνια όλοι οι σοφοί της ανθρωπότητας που σέβονται τους εαυτούς τους, το ΑΥΡΙΟ, δεν υπάρχει. Εδώ δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει και το τώρα, όπως λένε..

Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει γίνεται παρελθόν. Βλέπουμε στην πραγματικότητα από την σκοπιά του χθες, χωρίς βέβαια να το συνειδητοποιούμε. Και κάθε σκέψη που κάνουμε εμπεριέχει και λίγο από το χθες.

Αν κάτσουμε και το σκεφθούμε αυτό, πιθανόν να διαπιστώσουμε ότι συνεχώς ασχολούμαστε με καταστάσεις που ήδη μας έχουν συμβεί στο παρελθόν και απλώς τις ανασκευάζουμε κάθε φορά. Η ανάλυση εδώ περιτεύει, ο καθένας μπορεί να σκεφθεί ό τι θέλει. .

Μπορούμε άραγε να δημιουργήσουμε καταστάσεις καινούργιες από τις οποίες να προκύψει η αίσθηση ότι η ζωή είναι ωραία? Μπορούμε? Σε ονειρικό επίπεδο, όταν ο εγκέφαλος λειτουργεί σε υποσυνείδητη κατάσταση, βλέπουμε όνειρα υπέροχα μέσα στα οποία , εκτός του ότι είμαστε πρωταγωνιστές, αφορούν καταστάσεις που πολύ απέχουν από ότι συμβαίνει στην καθημερινότητα μας.

Τέτοια όνειρα, μπορούμε άραγε να φτιάξουμε και στην πραγματική ζωή και να βλέπουμε τα πάντα από την ωραία τους πλευρά? Η δική μου θέση πάνω σε αυτήν την σκέψη, είναι ότι δεν μπορούμε. Και δεν μπορούμε γιατί είμαστε δέσμιοι του παρελθόντος το οποίο σε καμμία περίπτωση δεν μπορούμε να το αφήσουμε έξω από την καθημερινότητα μας.

Είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθεί με παραδείγματα αυτή η σκέψη και ο λόγος είναι ότι παρεμβάλλονται διάφοροι παράμετροι και κυρίως γιατί ο εγκέφαλος δεν φυλακίζεται, δεν απομονώνεται, ούτως ώστε, κάθε φορά να λειτουργεί χωρίς τις παραστάσεις του παρελθόντος.

Ένα χονδροειδές παράδειγμα είναι τούτο. Πας μια εκδρομή σε ένα πολύ ωραίο μέρος με υπέροχη φύση. Και ενώ θαυμάζεις ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα, ο νους σου από μόνος του, φέρνει ένα άλλο ηλιοβασίλεμα από τα τόσα που έχεις δει στην ζωή σου και δημιουργεί παρεμβολές και δεν σε αφήνει να απολαύσεις μοναδικά αυτό που βλέπεις εκείνη την στιγμή.

Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα για τον καθένα από εμάς, όμως, έχω την αίσθηση, ότι κατά βάθος , αυτό που διατυπώνω, είναι έτσι. Η απαλλαγή από σκέψεις, εικόνες, ακούσματα, που γίνονται διαχρονικά, αυτό δηλαδή που στην πραγματικότητα αποτελεί την ζωή μας, ΔΕΝ είναι εφικτή.

Άρα, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι, να ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ να βλέπουμε τα πράγματα από την ωραία πλευρά τους. Και στην πραγματικότητα, σε καθημερινή βάση, ενώ γύρω μας συμβαίνουν κυρίως καταστάσεις που μας χαλάνε την διάθεση, έχω την βεβαιότητα, ότι μπορούμε να ανατρέπουμε αυτές τις σκέψεις, να προσπαθούμε να βρίσκουμε την θετική πλευρά που πιστεύω ότι υπάρχει σε κάθε δυσάρεστη κατάσταση και να προχωράμε εμπρός.

Δύσκολο? Πολύ θα έλεγα. Ανέφικτο? Δεν είμαι σίγουρος. Ότι θέλει πολύ δουλειά, πολύ προσήλωση σε αυτόν τον στόχο, πολύ ενδοσκόπηση, είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Η γνώμη μου είναι ότι αξίζει τον κόπο αυτή η προσπάθεια.

Και την αξίζει, γιατί ζούμε μια και μοναδική ζωή, ανεξάρτητα από τις εικασίες για μετά θάνατο ζωή, κατά την διάρκεια της οποίας, ΜΠΟΡΟΥΜΕ να μετατρέπουμε δυσάρεστες καταστάσεις, από εις βάρος μας προς όφελος μας. Και αυτό πιστεύω ότι είναι ένα τεράστιο κέρδος που το δικαιούμαστε, όμως πρέπει να το διεκδικούμε καθημερινά.

Τι θα καταφέρουμε μέσα από αυτήν την διαδικασία? Μα να είμαστε, πιο χαρούμενοι, πιο κεφάτοι, να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή μας, να βλέπουμε τα πάντα γύρω μας πιο ωραία, έστω και μέσα στις δυσκολίες που προκύπτουν.

Είναι λοιπόν πάντα καιρός, να προσπαθήσουμε να κάνουμε μότο της ζωής μας, το: η ζωή είναι ωραία αρκεί να την βλέπουμε έτσι.

Καλή επιτυχία…